Gurur ve lüks: Sovyetler Birliği'nde özel bir banyo

Uzak 60'larda, SSCB'nin birçok köyünde ve şehrinde merkezi su temini tamamen yoktu. İnsanlar kuyuları su elde etmek için kullanıyordu, ancak çoğu durumda bu kuyular yemek pişirmek veya içmek için israf ediliyordu. Bu gibi durumlarda ayrı bir banyonun söz konusu olmadığı ve tüm kişisel hijyen prosedürlerinin avluda yapıldığı açıktır.

Sovyetler Birliği'nde kişisel hijyen veya Sovyet vatandaşları kendilerini nasıl yıkadı?

O dönemde Sovyet vatandaşlarının çoğu ortak apartmanlarda veya kışlalarda, gençler ise yüksek kurumların yurtlarında yaşıyordu. Ve eğer ortak dairede de bir banyo varsa, küçük bir alanda yaşayan çok sayıda insan nedeniyle buraya girmek bazen oldukça zordu, çünkü birkaç aile aynı anda onu kullanıyordu.

Ama kışlada böyle bir lüks yoktu. Öğrenci yurtlarına gelince, onların da her gün duşa erişimleri yoktu - kendilerini yıkamak için haftada bir gün vardı, buna "hamam" deniyordu. Diğer günlerde duş odasına girmek imkansızdı - kilitliydi.

İnsanlar vücutlarının temizliğini bir şekilde korumak için mutfakta veya odalarında kendilerini yıkadılar veya suyla sildiler.

Sovyet vatandaşlarının memnuniyetle kullandığı tek optimal ve kullanışlı seçenek, halka açık bir hamamı ziyaret etmekti. Doğru, oraya her gün gitmek mümkün değildi - ne derse desin, insanlarımız çalışkandı, bu nedenle genellikle bir kişinin tuvaleti ziyaret etmeye gücü yettiği haftada yalnızca bir gün olurdu.Daha sonra 7 gün boyunca biriken çamaşırları yıkadılar.

Sovyet sinemasında bambaşka bir tablo görüyoruz. Oradaki insanlar her zaman temiz, ütülü kıyafetler giyiyor, kadınlar tarz sahibi ve kalıcı makyajlı, erkekler ise temiz tıraşlı ve mükemmel taranmış. Gerçekte sabahtan akşama kadar makinenin başında durduğunuzda bunun neredeyse imkansız olduğu açıktır.

Ancak o zamanın insanları, çeşitli kesimlerden birkaç düzine çalışan insan orada toplandığında bir hamamın nasıl koktuğunu çok iyi biliyorlardı: inşaatçılar, madenciler, traktör sürücüleri, sütçüler. Ve her şey filmlerde göründüğünden tamamen farklı görünüyordu, ancak daha canlı ve tamamen hoş kokulu değildi.

Bu nedenle Sovyet vatandaşı için ayrı bir banyo özel bir lüks ve keyif haline geldi. Çok mütevazı ve sıradışı görünmesine rağmen her dairenin gururu haline gelen bu odaydı.